Shounen No Kyoukai
Omegaverse çok sevdiğim bir türdür ancak güzel omegaverse bulmak maalesef biraz zor. Bu yüzden defalarca kapağına bakıp "Daha sonra okurum ya." dediğim bu seriyi sonunda okuduğum için çok mutluyum. Angst inanılmaz hoşuma gittiği için mangayı okurken resmen zevkten 8 köşe oldum. İşlerin sürekli bok yoluna gitmesi ve tam düzelecekken bana, "Oh, great! Now Rin is fucking amnesiac!!" diye düşündüren bu serinin yorumuna geçelim şimdi. Childhood friends to lovers'a sevgim neredeyse fetiş derecesinde olduğu için main çiftimizin çocukluk arkadaşı olması mangaya daha en başından bağlanmamı sağladı. Her ne kadar ilk başlarda; Yuka'nın, Kaoru'yu bir kenara atması sinirimi bozmuş olsa da ilişkilerinin ilerlediğini görmek çok güzeldi. Özellikle de Kaoru'nun kaderi reddedip Yuka'ya olan aşkına güvenmesi ve onu işaretlemesi... Tek kelimeyle harikaydı. Omegaverslerde karakterlerin kaderlerini reddetmelerine bayılıyorum. Bu nedenle defalarca kadere karşı çıkmaları ve kadere teslim olmamaları etkileyiciydi. Mangadaki çiftlerimizin çapraz olarak (Yuka-Taiga, Rin-Kaoru) kader eşleri olması oldukça ilgi çekiciydi. Hazır ikinci çiftimizin konusu açılmışken onlara da biraz değineceğim. Rin'in ilk başlarda çok umursamaz olması bana kalırsa biraz sinir bozucuydu. Onun, Taiga'yı sevdiğini düşünüyordum ancak Kaoru'yu (kaderindeki kişiyi) görünce resmen Taiga'yı bir kenara attı. (Böyle dediğime bakmayın serideki her karakterin kendine ait geçerli bir sebeplerinin olduğunu düşünüyorum. Sadece Rin'in bu davranışı hikayeyi gittikçe uzatıyordu ve şayet Rin, Kaoru'yı kendine aşık ederse Yuka'yla Kaoru'nun ayırlma ihtimalleri oldukça yüksekti. [Bunu kesinlikle istemiyordum.]) Bütün bu engellere rağmen en sonunda Taiga, Rin'i işaretliyor ve ikinci çiftimiz de mutlu sonlarına kavuşuyor. (Thank God they deserved it!) Manga, tam içinde olduğu bataklıktan çıkmak üzereyken (İki çiftimiz de gayet iyi gidiyordu & Yuka hamileydi.) Rin'in son dört yılını unutması gerçekten etkileyiciydi. Serinin sonunda her şeyi (kendilerince) yoluna koyabildikleri için mutluyum. Kötü, ucu açık yahut massive bir twist içeren sonları her ne kadar daha çok sevsem de bu hikayenin iyi bir sonu hak ettiğini düşünüyorum. Yorumumu, Haradavari çizimleri ve konusu olan bu mangaya puanım ile tamamlamak istiyorum. Angst'ın fazla kaçması ve çoğu omegaversede bulunan tecavüz sahnesinin iyi işlenmemesi nedeniyle mangaya puanım 8.5/10. Yine de bu seriyle ilgili tek bir pişmanlığım varsa o da daha erken okumamak olurdu herhalde.
EGOISM